Borderline İstanbul

biz Sınırdakiler bazen çok yalnız hissediyoruz, yanımızda birisi olsun ya da olmasın. tabi en kötüsü, hem de yanımızdaki birisi/birileri varken yalnız hissetmemiz, adlandırmadığımız ya da tanımlayamadığımız boşluklara düşmemiz.

yapabileceğimiz ne var? terapi terapi terapi deniyor. terapilere gidiyoruz, farklı doktorlar deniyoruz. kendimizi görece iyi hissettiğimiz anlar oluyor. bazense, hiç olmuyor. aslında, biz kendimizi biliyoruz, anlatmaya gerek yok.

Sınırdakiler olarak bir araya gelsek mi, ne dersiniz?